Sjriftj g’r ouch èns get?
Mesjien is ‘t al zoa: det d’r leje zeen, die väör zich zelf al sjrieve. Verhäölkes, gedichskes en dergelike. Zónger det ze det aan vraemdje laote laeze. M’n vuntj det ’t den ouch hieël good mót zeen, en wienieë is ’t det? Toch zoe ’t good zeen es oos Veldeke…
Veld(j)eke Bekèt, óm de bandj mit de leje te verbaetere!
Vanaaf dit jaor haetj oze Krink ’n eige blaad, ’t Veld(j)eke Bekèt. Det is d’r gekómme naodet gebleke woor det ein gezamelik blaad mit de anger cultuurhistorische vereniginge in de gemèndje d’r (nag) neet in zoot. ’t Bestuur woor al langer van meining det ’t jaorliks programmabeukske väör väöl leje…