Tony Peeters

Dhr. Tony Peeters – pseudoniem Tony vanne Graaf – werd te Echt geboren op 13 oktober 1900. Hij was gehuwd met C.M.J. Vossen, eveneens uit Echt. Hij overleed 14 november 1990 te Hoensbroek.

Hae vertroch al jónk nao de gemèndje Hoensbrook, wo d’r es ambtenieër op ’t gemèndjehoes wèrkdje. Zien ambtelike loupbaan besloot hae es gemèndjesikkertaris van Hoensbrook. Vanaaf het allerieëste begin van Groat Veldeke in 1926 waas hae lid en det is d’r gebleve. Hae publiceerdje dök in ’t tiedsjrif Veldeke en ouch in ’t Echter Waekblaad en de opvolgers daovan. Hae haet Ech en’t Echs den ouch noatj vergaete, waat bliktj oet zien naogelaote werk.

Ech…..

Haos zónger roesje löptj d’n trein,
Äöver de rails….ich veul h’m sjuve.
Ich zit stil in michzelf te gnuve…
Zoa zeen weer hie mit mieë bie-ein.

Ich zit gans stil en ich kiek oet,
Ich doon det óm d’n tied te braeke,
Ich wil ouch neet mit eine spraeke,
Ich hang haos aan de vinster-roet.

Want….ich zeen ’t veldj, ’t stuitj vol kaore,
Eine lichte wèndj wejtj d’r äöver weg,
En effe ligke zich de aore.

Ich kiek èns good en zit mich rech,
En zeen noe…hie bön ich gebaore,
Want …hie vare weer langs Ech.

P.A.H.M. Peeters

Heimwiàe

Van kèndj-aaf aan mochte weer gaon
Wuut nao de Daort mit einen ome,
Ich weit nog wie, es weer dao kome,
Weer stilkes moste blieve staon

Den loesterdje weer nao de zangk
Van al de veugel, die dao hoesdje
En wie de wèndj door blaajer roesdje
’t Woor altied oze leefste gangk!

En noe nóg höbbe weer gestange
Dao noe oos laeve wuujer leep:
Mit hert en ziael alweer gehange

Aan al die toane, hoag en deep
En dèn pas zeen weer gegange
Es, dóf, van wuuts de koekoek reep!

P.A.H.M. Peeters

Stadhoes en Tore

Wie haeftj eur stadsbeeldj mich gevleidj!
Van jongs-aof kòs ich-et neet laote:
Te wanjele in al eur straote:.
Nòg is of ’t hert mich aopegeitj!

Nòg laef ich wie in eine roes
En miene geis dènktj wie gezònjer
Es ich, opnuuts, al weer bewònjer
D’n tore en eur sjoan stadhoes!

God, laot mich väöl gedachte waeve,
Mich, döks nog, wanj’le door die stad!
Waat bliftj mich det ein vreugdje gaeve:

De ziael geröstj de ouge mat!
Den dank ich, God, Uch hiael mie laeve
en zègk mich zelf: perfiesiat!!

P.A.H.M. Peeters

Reageren is niet mogelijk